Start to Runner 1225 vertelt ...

Jurgen Goesaert, ondertussen al een bekend gezicht op ons atletiekterrein, vertelt ons zijn "Start to Run"-verhaal.
Opnieuw een prachtig voorbeeld wat samen joggen kan betekenen! Dank je wel Jurgen en ... veel succes in Parijs!


Actie en reactie

Op een dag ontmoet je het meisje van je dromen en dan…..

Ben je getrouwd
Heb je een pracht van een zoon
Heb je een veeleisende job
Heb je gelukkig, hehe, een firmawagen
Heb je een paar kilootjes teveel
En heb je helemaal geen conditie meer.

Tijd om er iets aan te doen denk ik dan.
En met de wijze woorden van Descartes in het achterhoofd…
“Cogito ergo sum”, ik denk dus ik ben…….zo zot om te gaan lopen.

Start to run leek mij een ideale manier om af te zien in groep (afzien op sportief vlak geeft mij echt wel voldoening), enkele kilootjes (20 ondertussen) kwijt te geraken en mijn conditie terug op peil te brengen.
Dus zo gezegd, zo gedaan, ben ik mij komen onderwerpen aan de wil van trainer Guy en zijn gevreesde fluitje.

Ik had, zoals enkelen onder jullie al vermoedden, wel wat ervaring met lopen. Ik liep vroeger, 9jr geleden, ook al 3 maal per week rond de watersportbaan en ben dat in de loop der jaren wel af en toe blijven doen. Helaas meer af dan toe, maar het heeft toch bijgedragen tot het huidige resultaat.
Hetgene mij het meeste geholpen heeft is wel de morele stimulans die je hebt als je met een groep loopt en bij een club hoort. Waarvoor dank aan alle mede-joggers.

Nu, enkele weken later, hebben we de kaap van de 5 kilometer succesvol gerond en staan we voor een nieuwe uitdaging.

Guy heeft mij namelijk zo ver gekregen om in oktober mee te doen aan de 20km van Parijs en ik zal eerlijk gezegd blij zijn als ik die volledig en heelhuids uitloop.

Respect aan alle joggers, snel of traag, groot of klein, man of vrouw.

Meer foto's!

Professioneel fotograaf Guido Suykens uit Ledeberg bezorgde ons deze prachtige reeks foto's als herinnering aan de 5 km test.  Dank je wel Guido!

Heel binnenkort nog foto's!

Beste joggers,

Ik hoop jullie spoedig (deze avond?) een lading professionele foto's - genomen door fotograag Guido - van de 5 kmtest te laten zien. Kom dus binnenkort zeker nog eens kijken naar onze blog.

Hierbij ook een warme oproep naar al onze joggers die ook graag in hun pen kruipen : schrijf eens een tekstje over jouw jogervaringen voor op onze blog! Het is steeds leuk eens iets te lezen van anderen. Foto's en tekstjes mogen steeds doorgestuurd worden naar joggersrcg@gmail.com en worden met veel plezier online geplaatst. Alvast bedankt!

Start to Run : DE 5 KM IS BINNEN !

Hilde, één van de talrijke Start to Runners die gisteren met succes hun test aflegden, schreef voor ons haar jogervaringen neer. Ik laat jullie graag haar mooie verhaal lezen ... Bedankt Hilde!

Bijna niet te geloven maar toch waar, het is me gelukt: 5km in 36’18 en dat in een verzengende hitte.
Tot voor 10 weken had ik in mijn hele leven (en dat is over een paar weken al 57 jaar) nog nooit echt gelopen. Integendeel, dat leek nu echt geen sport voor mij.
Maar kijk. Vorige zomer maakte ik een eerste goed voornemen: naar de Weight Watchers stappen en een pak kilo’s kwijtraken. Het zijn er ondertussen al ruim 13 minder, nog een kilootje of 2 en ik ben aan mijn streefgewicht. Leuk nevenverschijnsel: energie op overschot. Ik kreeg opeens zin om te lopen i.p.v te wandelen.
Pascale Pijnaert, een vriendin die vorig jaar Start to Run meedeed en die samen met haar zoon Thorgal nu verder traint bij Racing Gent, wist me in minimum van tijd enthousiast te maken voor Start to Run en zo stond ik op 14 april klaar om de uitdaging aan te gaan.
Week na week werden de grenzen verlegd tot vorige week de kaap van de 30 minuten werd gehaald. En dan werd het toch nog even bang afwachten of we ook echt die 5 km zouden rond maken. Op training had ik al getimed dat ik toch ruim 7 minuten nodig had voor een kilometer wat meteen betekende dat ik bij de test langer zou moeten blijven lopen dan ik totnogtoe gedaan had.
Na een onrustige nacht met dromen over verloren lopen, de douches niet vinden en andere onzin was ik al vroeg op het terrein. Niet echt nerveus maar toch niet helemaal gerust. De thermometer wees ’s morgens thuis om 8u al 23 graden aan. Dat beloofde.
Het werd inderdaad zwoegen en zweten maar ronde per ronde groeide het vertrouwen. Elke gelopen ronde werd beloond met een lintje dat vrolijk wapperend rond onze hals werd gehangen. De supporters waren op post en genoten op het terras van een frisse pint. Stan en Hedwige (twee oud-gedienden van de Racing en en goede vrienden) kwamen mee de sfeer opsnuiven. En ook collega en buurtbewoner Tine kwam me steunen. Hun aanmoedigingen werden kracht bijgezet door opzwepend tromgeroffel. Kortom een super atmosfeer.
Al lopend water drinken uit een bekertje lukte me niet, daar zal ik nog moeten op oefenen. Dan maar het water over mijn hoofd gegoten. Alles was goed om toch maar wat verkoeling te vinden. Zelden heb ik zo genoten van enkele meters schaduw.
Wat ik verwachtte gebeurde ook. In de laatste ronde, toen de 30 minuten al voorbij waren, kreeg ik het toch lastig. Even het tempo laten zakken en op de tanden bijten want het einde kwam in zicht. Moe maar gelukkig zoals dat heet, en met een rode snoet van de inspanning, kwam ik over de streep.
Trainer Guy begeleidde enkele minuten later de laatste deelneemster over de aankomstlijn. En zoals het hoort werd de groep ook nog even op de grasmat geroepen voor het stretchen.
Er heerste een uitgelaten sfeertje. Eerst nog wat uitpuffen, het verloren zweet rercuperen met een AA drankje en dan genieten van een heerlijke (hete) douche.
En dan was het alleen nog maar genieten. Felicitaties, het brevet met de kus van de trainer, een flesje Delirium Tremens met gelukwensen van de brouwer en een toast op het succes.
En wat nu? Ja, ik beken het, ik heb de smaak te pakken. Niet alleen van het lopen maar ook van de gemoedelijke en joviale sfeer op de Racing. Vanaf woensdag zetten we onze looptrainingen verder. Met enkele collega Start to Runners hebben we al afgesproken dat we, naar het voorbeeld van de groep van 2007, ook een sportief vriendenclubje gaan vormen dat de conditie blijft onderhouden en de loopprestaties verder gaat bijschaven.

Jullie horen nog van ons!

5 km test Start to Run!

Proficiat aan alle Start to Runners 2008 die vandaag met succes hun 5 km test aflegden! Jullie waren maar liefst met 70 sportievelingen. Het warme weer maakte het er niet makkelijker op en er werd dus heel erg veel gezweet. Jullie gezichten waren sprekend.
Na de test werd er in een heerlijk zonnetje, met een heerlijk muziekje en een aperitiefje in de hand, geklonken op de mooie resultaten. Hier alvast de eerste beelden om na te genieten ...

22 juni : 5 km test Start to Run.

Iedereen is welkom op zondag 22 juni op ons atletiekterrein. Onze Start to Runners zetten dan de kroon op het werk : na 10 weken trainen zullen ze er in slagen de 5 km te joggen. We wensen hen alvast veel plezier en succes!

Wat staat er op het programma?
vanaf 9u30 : startnummers afhalen
10u : het startschot !
vanaf 11u30 : receptie met diploma-uitreiking
Supporters en sympatisanten zijn zeker ook welkom!

De kleine lettertjes :
*Start to Runners kunnen zich inschrijven via de lijsten in de kantine. Wie belet is op zondag, kan de test ook op maandag om 19u30 afleggen.
*Er is douchegelegenheid voorzien.

Thierry de Bruxelles - verslaggever van de 20 km van Brussel 2008.

Brussel of het leven zoals het is en was.

Het weer was goed, droog tot bijna te warm. 25.000 lopers aan de start. De massa en het ganse loop-evenement blijven indrukwekkend. Toch blijft het een technisch zwaar parcours want velen zien af en/of misrekenen zich op de totale over te winnen hoogteverschillen van 70 m. Je bent blij eens je uit die 2 lange claustrofobische warme tunnels doorgeraakt bent in die eerste 5 kms. Dan komt het gezellig glooiend Terkamerenbos waar het even genieten is. Eens daaruit ben je halfweg en begint een vrij constante bijna niet te merken lange afdaling naar die beruchte lange Tervurenlaan-beklimming. Op zich bedraagt die máár 40m in hoogteverschil gedurende die 2 lange 18de en 19de km. Maar die komt wel op het einde van die 20’ger. En hier weet je pas of je genoeg reserve hebt opgebouwd om ‘die’ strijd aan te kunnen.

Wat me en vele anderen opviel was het vrij constant geloei van sirenes en ziekenwagens gedurende die laatste 4 km. Om de bijna km zag je één of andere gesneuvelde jogger langs de weg die reeds de eerste zorgen kreeg. De benen in de lucht of andere zorgen. Het klinkt griezelig misschien maar op die uitverkochte massa en met die warmte waarschijnlijk geen wonder dat er joggers zijn die, door te weinig te trainen of door te diep in ’t rood te gaan, zich mispakt hebben en/of een appelflauwte kregen. Hopelijk zijn ze nu allen weer op de ‘been’ !

Maar dit mag de pret niet bederven. Zelf was ik blij en genoot van elke km en van gans het gebeuren. We waren met een dozijn rc’s afgezakt met 2 wagens naar de grootstad en elk van ons liep een mooie tijd. De helft van ons ‘liep voor diabetes’ waarvoor nogmaals onze dank aan die organisatie. Voor Hein, die Catherine wegens blessure verving (spoedig herstel, we missen je in onze loop-rangen), was het onverwachts een eerste kennismaking en tevens een ‘big-surprise’ om alle hierboven vermelde redenen. Hij deed het voortreffelijk ondanks de schaarsere trainingen. Verwonderlijk dat hij niet met de benen omhoog lag!. ‘Jan zonder vrees’, kwam, startte, aanschouwde, zag af, liep uit, lag plat, was blij. Hoeveel medailles al Jan? 3 marathon’s, een dozijn halve? En de rest?

Een speciale proficiat aan Linda de Couck. Ik kijk graag naar loopgrafieken en zij presteerde in mijn ogen onbewust de beste curve van ons allen. Nike+ zorgde voor één om de 5 km tijdsopname, waar je achteraf je loopevolutie kan zien. Bij Linda zie je een constante lichte versnelling gedurende de hele rit wat duidelijk duidt op een heel goede gedoseerde reserveopbouw. (Zie bijlage). Ook aan Veerle die na een geweldige come-back (ook een blessure) sinds een jaar terug goed aan het lopen is en het levende bewijs is dat je de moed niet moet laten zakken. Zo ook voor Francine, Lieve, Linda Laute, Katrien, de beide Nathalie’s. Proficiat. Ik heb alweer zoveel lof voor al die vrouwen.

Maar het was ongelofelijk om alweer te ervaren hoe ieder van ons allen mogen terugblikken op een degelijke training mede dankzij ieders doorzetting, de geweldige groepsgeest en voor de recreanten de schema’s van onze Guy.
De dag rondden we af in een heel gezellige Italiaanse Restaurant : de Sirena te Gent. De prestaties verdronken we samen met champagne en wijn.
De week die daarop volgde deden hier en daar wat kuiten pijn!

Deel III : Nan vertelt ...

Het was warm, er stond op sommige plaatsen inderdaad flink wat tegenwind en met 11,4 km./uur lag het tempo voor mij toch nog behoorlijk hoog… Maar het lukte ! Het publiek, dat vooral de vrouwen sterk aanmoedigde, de geruststellende aanwezigheid van Guy en het vooruitzicht op de eindstreep, gaf ons vleugels…

En zo liepen Frank en ik om 13.38 uur, precies 3 uur en 38 minuten na het startschot, op de Antwerpse Grote Markt hand in hand over de finish !

Een droom werd werkelijkheid !

In ons kielzog liepen Katrien en Guy, wel niet hand in hand, maar even glunderend binnen ! De rest van het team stond ons welgezind en fris op te wachten…

De pizza en vooral de wijn, op een zonnig terrasje in de buurt, lieten we ons goed smaken. De sfeer zat er goed in !

De uitslagen de volgende dag verblijdden ons met mooie resultaten :

Frank : 3.38 u.- 501° plaats op 1499 finishers (2000 gestart)

(= persoonlijk record verbeterd met 30’’!).

Keep on running ! (zoals ons team was ingeschreven) : 3.38 u. – 45° op 185 teams !

Goed, hé ?!

Dit was zeker voor herhaling vatbaar !

… Frank en ik lopen in elk geval in Parijs de 20 km.,een nieuwe uitdaging !

Samen over de finish ?

Neen, ik vrees dat hij na aankomst wel nog eens zal moeten terugkeren om mij geruime tijd later over de finish te… trekken, te sleuren, te dragen…?

Met dank aan allen die hier rechtstreeks of onrechtstreeks aan hebben bijgedragen,

Nan Oushoorn- Heymans

Gentbrugge

31 mei 2008

Deel II : Nan vertelt ...

En hoe verliep die marathon nu verder ... ?

Paul zou samen met Frank starten voor de eerste 5 km. Paul had gedacht dat de eerste kilometers niet te snel zouden gaan, een beetje inlopen a.h.w…. Maar dat was een misrekening… Frank bepaalde, zoals afgesproken, het tempo en dat bleek toen boven de 13 km/uur te liggen !
Moedige Paul hield stand en kon het aflossingslint zoals gepland doorgeven aan Bert.
Deze knappe atleet had geen moeite er flink de ‘snee’ in te zetten, zoals ze in Gent zeggen, en zette Frank zelfs mooi uit de, toch wel strakke, wind…

Rond km. 12 sloeg voor Marc het noodlot echter toe : zijn fiets reed (onherstelbaar !) lek… Hij kon Bert nog snel wat instructies meegeven en de noodspuit doorgeven. Vanaf nu was Frank volledig op de medelopers aangewezen…

Op km. 15 loste Isabelle officieel af. Bert liep ‘voor de sport’ nog 5 km. extra mee… Isabelle, gekend als ‘clown’ en eeuwige optimist, wist niet alleen voor de ambiance te zorgen, maar kon Frank ook feilloos naar aflossingspunt 3 loodsen, waar Guy klaar stond om de rest van het traject mee te lopen…
Uiteraard heeft onze ervaren trainer en coach zich prima van zijn ‘opdracht’ gekweten…

Op km. 30 stond Katrien klaar om het aflossingslint over te nemen.
Samen met Guy leidde zij Frank door het moeilijkste stuk van deze marathon. “Het vet was van de soep”, zoals Frank het stelde, de kilometers wogen door, de felle tegenwind bood extra weerwerk en op de koop toe bracht een hypoglycemie Frank een mokerslag toe !
Guy had onmiddellijk door wat het probleem was en stelde Frank voor uit wedstrijd te stappen, maar één blik was voldoende om te beseffen dat dit voor hem geen optie was… Een portie druivensuiker, een ‘suikerbom’ sportdrank, enkele minuten bekomen en een frisse ‘douche’ aan aflossingspunt 5 deden hun werk…

Katrien wisselde het lint met mij, een knikje van Frank : “We gaan weer lopen” en samen zetten we de laatste 7,2 km. in…

Deel I : Nan vertelt ...

Ieder van onze joggers heeft zo z'n eigen motivatie om te sporten. Gisteren vertelde Nan ons op een pakkende manier over haar droom. We publiceren heel graag haar verhaal en laten u elke dag een stukje verderlezen ...

Marathon Antwerpen – 20 april 2008

Er zijn honderd en één redenen om een “start to run” te doen…
Kan één ervan de liefde zijn ?…

Toen ik mijn man, Frank, twee jaar terug zag zijn 1° marathon uitlopen, dacht ik:” Liefde is… samen over de finish lopen”.
Een marathon lopen ? Neen, dat is helemaal mijn ambitie niet (ik ben maar een klein beetje prettig gestoord) ! Maar toen ik vorig jaar in Antwerpen de aflossingsploegen zag lopen, stond mijn besluit vast : in 2008 zou ik samen met mijn Frank over de finish lopen !
Dus, werk aan de winkel !
Op eigen houtje raakte ik niet verder dan 6 km. en ook mijn tempo lag veel te laag… In oktober sloot ik mij dan ook aan bij de groep van Guy die van 5 naar 10 km. trainde.
In deze groep vond ik zielsgenoten in enthousiasme, doorzettingszin en wilskracht. Met de nodige dosis vriendschap, getater en humor tijdens de trainingen werd het niet meer zo moeilijk de 10 km. te halen…
Voor de afstand was ik klaar, nu nog tempo en een team !
De intervaltrainingen zorgden voor het opkrikken van de tijd en een team vormen met zo veel gemotiveerde en sympathieke medelopers werd ook niet zo moeilijk…
En zo kwamen we op 20 april in Antwerpen met 8 enthousiastelingen aan de start : Frank Oushoorn, klaar om zijn 4° marathon te lopen en uiteraard van plan zijn persoonlijk record te verbeteren… Een team van 3 mannen en 3 vrouwen voor de aflossingsmarathon : Paul Van de Velde, Bert Misplon, Guy Persoons, Isabelle Volckaert (schoonzus van Paul), Katrien Windey en ik (Nan Heymans) en dan nog een goede vriend, Marc De Vleesschauwer, als fietsbegeleider. Frank heeft diabetes type 1 en is insulineafhankelijk, daarom heeft een fietsbegeleider aangepaste sportdrank en een noodspuit bij de hand.

Zaterdag 31 mei was er onze joggersfuif!

Gisteren was het verzamelen geblazen voor een verfrissend aperitiefje gevolgd door taboulé met gehaktballetjes en saus. Tenslotte konden we watertanden voor het dessertbuffet en de liefhebbers sloten de gezellige avond af met een danspasje.